"Gospoda pod Zielonym Smokiem"

Akishi

-Kso... - zakląłem cicho, kiedy Maitimo wrócił. "Od kiedy on jest elfem? Następnym razem każę mu wypić 10 butelek..." pomyślałem.

Kiedy po zakręceniu butelki padło na Winry, zakląłem jeszcze raz.

Kiryoku

Kiedy butelka zatrzymała się i wskazywała w moim kierunku, niezmiernie się ucieszyłam. Spojrzałam na Maitima z wyczekiwaniem. Ten długo się zastanawiał, spoglądając po wszyskich, po czym powiedział...

Akishi

-... Teraz ty wypij 3 butelki Piccolaca, eheh...- zachichotał.
Wszystkim o mało szczęka nie opadła. Elf, czy nie elf, uderzyło mu do głowy. Byłem niezmiernie ciekawy, jak na taką dawkę zareaguje Winry. Podejrzewałem, że także się osunie...

Kiryoku

Zdziwiłam się, to fakt, ale nikomu nie dałam tego po sobie poznać. Podeszłam do baru i łyknęłam te 3 butelki. Po wszystkim na moment mnie zamroczyło, jednak po chwili złapałam ostrość i z powrotem ruszyłam do kręgu. Widać mam mocną głowę. Zakręciłam butelką.

Akishi

"Maitimo miał opóźniony zapłon, ona też będzie miała", pomyślałem, po czym zacząłem wpatrywać się w butelkę. Zastanawiając się, na kogo wypadnie, wyłączyłem się z rzeczywistości, jak to miałem w zwyczaju. Na ziemię sprowadziły mnie dopiero dziwne spojrzenia wszystkich w kręgu. Spojrzałem na butelkę, która to spoglądała na mnie.

Kiryoku

Spojrzałam na Roverbota i zamyśliłam się. W końcu sałam mu zadanie, z którym, pomyślałam, szybko sobie nie poradzi.
-Zrób to, co zawsze chciałeś zrobić a nie miałeś czasu, ochoty, odwagi, czy czego tam jeszcze. - powiedziałam i zaśmiałam się. Ciekawa byłam, jak sobie z tym poradzi.

Akishi

Widząc ciekawski wzrok Winry, pomyślałem, że zrobię coś, co zadziwi wszystkich. Szybko wstałem. Podszedłem do najbliższego członka Akatsuki, Sasoriego, i zabrałem mu kapelusz z dzwoneczkami, założyłem go. Podszedłem do dywanu, które leżał obok i podniosłem go. Spojrzałem na zdziwione miny reszty. Zawinąłem się w dywan, zsunąłem kapelusz na twarz i powiedziałem: Kogo udaję Question

xD

Kiryoku

Szczęka mi opadła. Nie miałam pojęcia, kogo Roverbot udawał. Spojrzałam po innych, mając nadzieję, że oni wiedzą.

Akishi

Zrobiłem specjalnie coś, czego Winry się nie spodziewała. Za to, oczywiście, wszyscy zebrani członkowie Akatsuki kładli się ze śmiechu, jednocześnie orientując się, że ich stroje faktycznie wyglądają jak dywany. Zdjąłem z siebie dywan, oddałem kapelusz Sasoriemu, po czym zakręciłem butelkę. Dziwiło mnie, że Piccolo nadal nie działał na Winry...

Kiryoku

-No, powiedzmy, że uznam -powiedziałam sceptycznie. Roverbot zakręcił butelką. Wypadło a któregoś z tych kolesi, nie mam pojęcia na kogo, kto by tak zapamiętał ich wszytkie imiona...

Akishi

Po kilkunastu kolejkach wszyscy już wykonywali zadanie przynajmniej raz, więc powtórki osób stały się dozwolone. Oczywiście, Sasuke i Itachi nadal nie wrócili... W końcu padło na mnie, i po wcelowaniu 3 rzutkami pod rząd w 10 na tarczy (co nie było łatwe), zakręciłem. Padło na Winry. "Cóż za ironia..." pomyślałem, po czym dodałem głośno:
-Wiesz co? Odwzajemnię ci się dokładnie tym samym zadaniem, które ty dałaś mi.

Kiryoku

Podrapałam się po głowie. No tak, ale czego ja chcę... HA! NO OCZYWISTOŚĆ!
-Jeżeli chcesz, żebym spełniła to zadanie, musisz ściągnąć tu Kyouyę. Będę mogła z nim zatańczyć -powiedziałam z szatańskim uśmiechem. ta gra podobała mi się coraz bardziej.

Akishi

Zdziwiłem się. Sam podrapałem się po głowie... Nagle coś znowu przyczepiło mi się do ramienia. To była sowa Deidary, która przyniosła mi jakąś książkę. Spojrzałem. "Zasady gry w butelkę". Zdziwiło mnie, że takie coś w ogóle istniało... Przejrzałem spis treści, po czym znalazłem rozdział "Zadania losowe: wybór robiącego zadanie". Szybko przejrzałem wszystkie punkty.
-Tarararara... O, jest!! "Zadanie nie może odwracać gry, to znaczy, że wybrane zadanie nie może wymagać wykonania dodatkowego przez innego z graczy. W takim wypadku, choćby to nie było zgodne z pierwotnym zadaniem, należy zmienić wybór zadania losowego".
Teatralnie rozłożyłem ręce. -Przykro mi, Kyouyi nie będzie...

Kiryoku

-A więc, musisz zmienić zadanie, w końcu chcę je spełnić, prawda?- powiedziałam z olimpijskim spokojem. Spojrzałam Roverbotowi w oczy i wyczeiwałam zadania.

Akishi

Chwilę się zastanawiałem. Różne pomysły przychodziły mi do głowy, ale wszystkie odrzucałem... W końcu spojrzałem na Winry. Miałem wrażenie, że zaczyna się głupawo uśmiechać, co oznaczało by, że Piccolo wreszcie zaczyna działać... Zastanawiałem się jeszcze chwilę...
-...
-...
-...
-...!
-Zatańczmy jeszcze raz...

Kiryoku

Potrząsnęłam głową. Zaczynało się dziać ze mną coś dziwnego. Wstałam jednak i podeszłam do Roverbota.
-Jak zadanie, to zadanie. - powiedziałam z uśmiechem.

Akishi

Odpowiedziałem uśmiechem. Podbiegłem jeszcze tylko do wieży, nastawić dobrą muzykę, i wróciłem do Winry. Weszliśmy na parkiet... i zatańczyliśmy... Miałem wrażenie, że przez Piccolo Winry nieco mi się rozpływała na podłogę, ale tańczyliśmy dalej.

Kiryoku

Traciłam kontakt z rzczywistością. Obracaliśmy się wokół własnej osi, a ja widziałam coraz bardzoej jak przez mgłę. W pewnym momencie osunęłam się i, przypuszczam, straciłam przytomność.

Akishi

Nagle Winry całkowicie wysunęła mi się z rąk i upadła.
-Winry? Halo... Ona zemdlała... - spojrzałem na przerażony tłumek graczy. - Grajcie dalej, spokojnie, postaram się ją ocucić... - Wziąłem ją na ręce, i zaniosłem na zaplecze.
"Tak... tylko jak to zrobić? Przecież nie obleję jej po raz kolejny wodą...", pomyślałem.

Kiryoku

Ciemno. Bardzo ciemno. Ale ciepło. Nagle pojawiły się drzewa. Z nikąd. I zwierzęta. Bardzo piękne. Zewsząd wręcz odczuwało się szczęście. Gdyby tylko tak nie bolała mnie głowa.

Akishi

Położyłem Winry na jakimś stole na zapleczu i jeszcze raz zastanowiłem się, jak, nie brutalnie, ją ocucić. Spróbowałem ją poklepać po ręce, ale nie zadziałało. Spróbowałem ją postawić do pionu, nie udało się. Znalazłem na zapleczu piórko jakieś. Postanowiłem ją połaskotać. xD

Kiryoku

Zaczęli do mnie podchodzić. Piękni, wysmukli. Cudowne elfy. Głowa bolała mnie coraz bardziej. I jeszcze to dziwne uczucie w stopach.

Akishi

Winry uśmiechnęła się, ale nie obudziła. Zirytowało mnie to, więc postanowiłem przejść d bardziej drastycznych metod. Na początek dźgnąłem ją w brzuch palcem, tak jak niedawno Pluszowego Oro.

Kiryoku

Zgięłam się wpół. Elfy zaczęły się oddalać, drzewa znikać...
Otworzyłam oczy. Teraz głowa naprawdę mnie bolała. Zdaje się, że leżałam. A nade mną pochylał się Roverbot.

Akishi

-O... czyżbyśmy się obudzili? - uśmiechnąłem się.
Winry pokiwała głową. Spróbowała wstać, ale sie jej nie udało. Jedynie usiadła.
-Spokojnie, gdzie się spieszysz... 3 butelki to za dużo... xD
Usiadłem obok niej. Znowu, zresztą.

	Forum Opuszczona Kraina Sentymentów ... Strona Główna -> !! Wszystko inne + SPAMowisko !!	Wszystkie czasy w strefie CET (Europa) Idź do strony Poprzedni 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8 Następny
Strona 6 z 8